هوای بارون تودلم بودنفس های عجیبی روحس کردم .

 

لمس دستاش مثه یه رویابود.طوفان اندوهش برام خاطره بوداماصدای بارون باموسیقی دلش

 

 برام دکلمه ای خوندوقتی فهمیدم

 

نفس عشقم به نفس یکی

 

دیگه بنده .نفس هام تلخ شد...رفتم .همیشه عادتم رفتن بی صدابود...

نوشته شده در پنج شنبه 94/4/4ساعت 3:32 صبح توسط نظرات ( ) | |